In het weekblad Streekbelangen uit Oirschot verscheen op 5 mei 1956 onderstaand artikel:
Dit is het echtpaarJohannes Veraa en Johanna Snellaers, Koestraat 35 Oirschot, dat op 9 mei hun Gouden Huwelijksfeest gaat vieren.
Onder deze naam is over het algemeen het goeden paar niet bekend. Iedereen in Oirschot en omgeving kent hen beter onder de naam van Jan en Sjo de Luuk. Hoewel daarover enige twijfel bestaat, moet toch maar worden aangenomen, dat Jan geboren is op 2 augustus 1877 en Sjo op 28 april 1878. Zij zijn dus resp. bijna 79 en 78 jaar oud, ofschoon Jan misschien wel in 1876 zou zijn geboren en dan bijna 80 jaar zou zijn.
Uit dit huwelijk zijn 11 kinderen geboren, waarvan er nog 10 in leven zijn en allemaal reeds gehuwd.
Er zijn 46 kleinkinderen waarvan er één is gehuwd en dit echtpaar hoopt binnenkort het eerste achterkleinkind te krijgen.
De gouden jubilaris heeft ongeveer 40 jaren bij Fa. Termeer gewerkt. Wanneer er in die tijd eens minder werk was, dan was hij voerman bij Tinus v.d. Looij of broodbezorger bij bakker van Haaren. Momenteel werkt Jan voor zijn plezier bij Brouwerij de Kroon, waar hij nog een zeer gewaardeerde hulp is. Hij fietst nog met ’n bak pils achterop en hij duwt de handwagen met tonnen bier erop door het dorp en tegen de dijk op als een jonge kerel.
Zijn grootste hobby is altijd zijn liefde voor honden geweest. Vroeger ging hij wel eens naar Tilburg-markt en kwam eens met zeven honden thuis, waarvan hij er zelfs enkele in de zakken van zijn jas had gestopt. Een kwartje brachten ze nog altijd wel op en dat was veel in die tijd.
“Hij heeft altijd goed gewerkt, was steeds op tijd op het werk en hij heeft altijd goed opgepast”, zegt Sjo met veel trots. “Wel hield hij van een lekker borreltje”, zo voegde zij er lachend aan toe. (Wie doet dat niet, beaamden wij).
“Toen wij nog niet getrouwd waren”, ging Sjo verder, “werkte ik bij dr. van Everdingen. Elke morgen om precies kwart voor zes trok Jan op weg naar zijn werk bij ons aan de bel en dat miste nooit. Hij was dan al ter hoogte van de Pastorie als ik hem uit het raam nawuifde. Hij was als het ware onze wekker”.
Hoewel het gouden paar pas een jaar of zes, zeven in de Koestraat woont, heeft het de volle sympathie van allen verworven. En ’t is daarom, dat de bewoners van deze buurt zo meeleven met dit feest en zo goed voor de dag zijn gekomen.
Op de dag zelf zal het woonhuis prachtig zijn versierd. In een open landauer, voorafgegaan door de trompetters van de rijvereniging en omstuwd door een schare van bruidjes en gevolgd door de harmonie, het comité en buurt zal het gouden paar naar de Kerk worden gebracht en later weer terug naar het woonhuis. Daarna volgt de huldiging, waarbij enkele prachtige cadeaux zullen worden aangeboden. Na afloop hiervanwordt het feest in zaal Elshof voortgezet, waar ook de receptie zal plaats hebben. De familie is zo enorm groot, dat dit feest thuis niet gevierd kan worden.
Het echtpaar blijft rustig onder al de voorbereidingen. Het laat alles kalm over zich heen gaan. Dersondanks verheugen zij zich over de naderende feestdag en de komende feestvreugde en over de belangstelling, die – en dat staat bij voorbaat vast – die dit sympathieke gouden paar zal ten deel vallen. Jan en Sjo, reeds nu van harte proficiat en vast tien jaren erbij.